KİTABU’L-CENAİZ VE’T-TEMENNİU’L-MEVT
النهي
عن الاستغفار
للمشركين
101- Müşrikler için
istiğfar Etmenin Yasaklanması
أنبأ محمد بن
عبد الأعلى
قال حدثنا
محمد وهو بن
ثور عن معمر
عن الزهري عن
سعيد بن
المسيب عن أبيه
قال لما حضرت
أبا طالب
الوفاة دخل
عليه النبي
صلى الله عليه
وسلم وعنده
أبو جهل وعبد
الله بن أبي
أمية فقال أي
عم قل لا إله إلا
الله كلمة
أحاج لك بها
عند الله فقال
له أبو جهل
وعبد الله بن
أبي أمية يا
أبا طالب أترغب
عن ملة عبد
المطلب فلم
يزالا
يكلمانه حتى قال
آخر شيء كلمهم
به على ملة
عبد المطلب
فقال النبي
صلى الله عليه
وسلم
لأستغفرن لك
ما لم أنه عنك
فنزلت ما كان
للنبي والذين
آمنوا أن
يستغفروا
للمشركين
ونزلت إنك لا
تهدي من أحببت
[-: 2173 :-] Said b. el-Müseyyeb anlatıyor:
Ebu Talib'in ölümü yaklaştığında Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) onun
yanına geldi. Ebu Cehl ve Abdullah b. Ebi Umeyye oradaydı. Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) Ebu Talib'e:
"Ey amcacığIm! «La
ilahe illallah» de. Bu kelimeyi söyle ki onun sayesinde senin için Allah
katında şahit (şefaatçi) olayım" dedi. Ebu Cehil ve Abdullah b. Ebi
Umeyye: "Ey Ebu Talib! Abdülmuttalib'in dininden yüz mü
çeviriyorsun?" dediler. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) amcasına bu
kelimeyi söylemesini teklif ettikçe onlar da söyledikleri sözü tekrarladılar.
Sonunda Ebu Talib onlara son olarak «Abdulmuttalib'in dini üzere» olduğunu
söyledi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):
'Vallahi bana
yasaklanmadığı sürece ben onun için istiğfar edeceğim" buyurdu. Bunun
üzerine Allah Teala onunla ilgili olarak şu ayetleri indirdi: "peygamber
ve iman edenlerin, müşrikler için istiğfar etmeleri uygun değildir.''[Tevbe
113] "(Ey Habibim!) şüphe yok ki sen sevdiklerini hidayete erdiremezsin.
Ancak Allah dilediklerini hidayete erdirir." [Kasas 56]
Mücteba: 4/90; Tuhfe:
11281.
أنبأ إسحاق
بن منصور قال
أنبأ عبد
الرحمن عن سفيان
عن أبي إسحاق
عن أبي الخليل
عن علي قال سمعت
رجلا يستغفر
لأبويه وهما
مشركان فقلت
أتستغفر لهما
وهما مشركان
فقال أولم
يستغفر إبراهيم
لأبيه فأتيت النبي
صلى الله عليه
وسلم فذكرت
ذلك له فنزلت { وما
كان استغفار
إبراهيم
لأبيه إلا عن
موعدة وعدها
إياه }
[-: 2174 :-] Hz. Ali anlatıyor: Bir
adamın, müşrik olan anne babası için istiğfar ettiğini duydum. Ona: "Sen,
müşrik oldukları halde onlar için istiğfar mı ediyorsun?" dedim. "ibrahım
(a.s.) babası için istiğfar etmiyor muydu?" cevabını verdi. Bunun üzerine
Nebi (s.a.v.)'e giderek bu olayı ona anlattım, Şu ayet nazil oldu:
"Ibrahim'in, babası
için af dilemesi, sadece ona verdiği bir söz yüzündendi.''[Tevbe 114]
Mücteba: 4/91 ; Tuhfe:
10181.
Diğer tahric: Tirmizı
3101; Ahmed b. Hanbel 77ı.